ถ้าเอาย่อๆ ก็คือ Kodak ก็ปรับครับ แต่มันไปผิดทางจากที่คิด เพราะเค้าไปมุ่งต่อยอดจากธุรกิจเดิม ซึ่งก็คือ ฟิล์มและการอัดภาพจนเกินไป

.

ด้วยวิสัยทัศน์นี้ แม้เขาจะคาดได้ถูกต้องว่า พฤติกรรมคนในยุคดิจิตอลจะเปลี่ยนแปลงไป (คือคนน่าจะอยากแชร์ภาพผ่านเว็บซึ่งเป็นเทคโนโลยีที่กำลังนิยม) และได้เตรียมตัวด้วยการเข้าซื้อเว็บไซต์สำหรับแชร์ภาพถ่าย ที่ชื่อ Ofoto เมื่อปี 2001

.

แต่มันกลับเป็นไปเพื่อส่งเสริมการอัดภาพตามผลิตภัณฑ์เดิมของตน และทุ่มกำลังในการพัฒนาเทคโนโลยี เพื่อถ่ายโอนภาพจากกล้องเข้าคอมมากกว่าสิ่งอื่นใด

.

อนิจจา การเปลี่ยนแปลงทางดิจิตอล มันดันไปไกลเกินกว่าที่คิด ขนาดจนถึงขนาดพลิกรูปแบบอุตสาหกรรม Kodak จึงไม่สามารถปรับองค์กร เพื่อรับมือการเปลี่ยนแปลงได้ทัน

.

หลังจากฝืนอยู่นาน ท้ายที่สุด โกดัก ก็ล้มละลายในปี 2012 พร้อมกับกลายเป็นตำนาน (ด้านที่ไม่สวย) อย่างที่จั่วหัวไปข้างต้นแหละครับ

.

จากนั้นข่าวคราวของยักษ์ใหญ่รายนี้ก็เงียบไปตามกาลเวลา จนหลายคนอาจเข้าใจว่า Kodak ปิดกิจการไปแล้วด้วยซ้ำ

.

จนล่าสุด หุ้นโกดักกลับมาทะยาน ถึงเกือบ 20 เท่า เมื่อรัฐบาลสหรัฐมอบโอกาสครั้งสำคัญ ที่เป็นราวกับเวทย์ชุบชีวิตให้ยักษ์ใหญ่คืนชีพ นั่นคือ การมอบเงินกู้ให้ ราวๆ 24,000 ล้านบาท

.

โดยมอบภาระกิจสำคัญที่มาพร้อมกับเงื่อนไขการคืนชีพนี้คือ จงผลิตส่วนประกอบยาภายใต้ “กฎหมายการผลิตในยามสงคราม” (Defense Production Act) ซะ เพราะตอนนี้ สหรัฐจำเป็นต้องใช้ในการรักษาผู้ป่วยติดเชื้อ โควิด-19 ที่เพิ่มจำนวนอย่างมากในขณะนี้ อีกทั้งต้องการลดการพึ่งพายาจากต่างชาติ

.

เผอิญว่า Kodak เคยผ่านการเปลี่ยนแปลงและปรับตัวจากธุรกิจเดิมเดิมหลายครั้งหลายหน ซึ่งธุรกิจการแพทย์และยาเป็นหนึ่งในนั้น ชื่อของ Kodak จึงอยู่ในลิสนี้

.

ส่วนตำนานของ Kodak จะถูกเขียนขึ้นมาใหม่ในแบบฮีโร่หรือไม่?

.

ตำราการบริหารเปลี่ยนแปลง จะได้เคสใหม่ของ Kodak หรือเปล่า? ก็ยังไม่ทราบได้ และต้องติดตามกันไปอีกระยะ

.

เรื่องนี้ทำให้รู้ได้ว่า ความไม่แน่นอนเป็นสัจธรรมจริงๆ

.

ยักษ์ใหญ่ที่เคยรุ่งเรือง ก็พลาดได้ ล่มได้ง่ายๆ

แต่กระนั้น เมื่อล้มได้ก็ลุกได้ เพราะ "โอกาส" มา ในเวลาที่ไม่คาดฝันและมันก็มาจากประสบการณ์ ที่เราก็ไม่คิดมาก่อนว่าจะช่วยอะไรได้เช่นกัน

.

ชีวิตคนเราก็ไม่ต่างกันครับ ผมเชื่อว่า ผู้อ่านบางท่านก็เคยมีวันที่เคยผิดพลาด หรือ อาจเจอวิกฤตครั้งนี้ จนไม่คิดว่าจะกลับไปสู่จุดรุ่งเรืองได้อีก

.

แต่เราอยากให้ชีวิตเป็นภาพจำของความล้มเหลวงั้นหรือ?

รึว่าจะหาทางสู้ต่อ เพื่อรอเวลาที่จะกลับมาอย่างยิ่งใหญ่อีกครั้ง

.

การกลับมา อาจจะเร็วหรือช้า ไม่มีใครคาดได้

.

ขอแค่อย่าย่อท้อ เมื่อวันที่โอกาสมาถึง มันจะเป็นของคนที่พร้อมกว่า

.

ถึงตอนนั้น สิ่งที่ต้องทำต่อไป คือ ใช้โอกาสให้คุ้มที่สุด และทำมันอย่างเต็มที่ก็พอ

.

ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกท่านที่ยังสู้อยู่ครับ

---------------------------------

Content: อนิรุทธิ์